Logopeda: diagnoza i terapia logopedyczna

Kim jest logopeda?

Logopeda to specjalista, który odgrywa kluczową rolę w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń mowy i komunikacji. Warto podkreślić, że jego praca nie ogranicza się jedynie do dzieci, ale obejmuje również dorosłych, pomagając im w pokonywaniu trudności komunikacyjnych, które mogą wynikać z różnych przyczyn, w tym deficytów neurologicznych, wad wymowy czy opóźnień w rozwoju mowy. Proces terapeutyczny rozpoczyna się od szczegółowej diagnozy, która ma na celu zidentyfikowanie specyficznych potrzeb pacjenta i ustalenie indywidualnego planu działania. Co więcej, terapia logopedyczna jest procesem zindywidualizowanym, dostosowanym do konkretnych wymagań i możliwości pacjenta, mającym na celu nie tylko poprawę umiejętności mówienia, ale również zwiększenie pewności siebie i poprawę jakości życia. W efekcie, współpraca z logopedą to szansa na pokonanie barier w komunikacji, otwierająca drogę do pełniejszego uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym.

Dla kogo?

Dla dziecka, które:
– ma trudności ze spożywaniem posiłku z łyżeczki lub przełykaniem napoju z kubka,
– nie nawiązuje kontaktu wzrokowego,
– skończyło roczek i nie wypowiada prostych słów typu: mama, tata, bobo, baba,
– albo skończyło dwa lata i nie łączy dwóch elementów razem np. tata da, mama am, baba pa,
– skończyło trzy lata i jego mowa zrozumiała jest tylko dla osób przebywających w jego otoczeniu, osoby postronne mają trudność ze zrozumieniem dziecka,
– podczas mówienia wsuwa język między zęby,
– skończyło cztery lata i zamiast głosek s, z, c, dz wypowiada głoski ś, ź, ć, dź (np. sukienka/siukienka, zamek/ziamek), w jego mowie nie pojawiają się próby wypowiadania głosek sz, ż, cz, dż,
– skończyło pięć lat i nie pojawia się próba realizacji głoski r w wyrazach,
– podczas snu śpi z otwartą buzią i chrapie,
– nie reaguje na słowa, które do niego wypowiadasz z innego pomieszczenia lub stojąc w odległości ok. dwóch metrów, znacznie zwiększa głośność telewizora i ciągle dopytuje „Co?”
– ma trudność z mową płynną, mówi za szybko lub za wolno, mówi monotonnie bez melodii,
– wypowiada się nielogicznie, nieadekwatnie, ma problem z zadawaniem pytań
– jest uczniem pierwszej klasy i trudności z przyswojeniem liter i nauką czytania
– podczas czytania myli litery (p-b, p-g, b-d), przestawia litery w wyrazie, wyraz w zdaniu, lub pomija zdanie

Świadomy Rodzicu!

Jeśli masz wątpliwości co do prawidłowej budowy aparatu artykulacyjnego swojego dziecka, lub odpowiedziałeś pozytywnie na któreś z powyższych pytań- Twojemu Dziecku potrzebna jest diagnoza logopedyczna, a następnie wsparcie w postaci terapeutycznych zajęć logopedycznych.

Jak wygląda diagnoza logopedyczna?

Do głównych zadań logopedy w procesie diagnozowania należy:

ocena poziomu rozwoju mowy,
określenie sfer i rozmiaru jego opóźnienia,
rozpoznanie rodzaju zaburzeń.

Każde spotkanie odbywa się w obecności Rodzica. Na pierwszy etapie przeprowadzany jest wywiad z rodzicem/ opiekunem dziecka, obserwacja dziecka oraz testy diagnostyczne. Czas diagnozy to 90 minut

Logopeda bada:poziom kompetencji językowych w odniesieniu do normy rozwojowej
budowę i sprawność aparatu artykulacyjnego
tor oddechowy
zgryz
sposób wymawiania głosek języka polskiego
słuch fonematyczny
kinestezję artykulacyjną
analizę i syntezę słuchową
ogólną sprawność motoryczną
płynność mowy

Badanie kończy się postawieniem diagnozy na podstawie wybranej klasyfikacji zaburzeń mowy:

dyslalia
palatolalia
afazja
jąkanie
dyzartria
zaburzenia głosu
opóźniony rozwój mowy

Logopeda może skierować Dziecko na inną diagnostykę: ortodontyczną, laryngologiczną, foniatryczną, psychologiczną , neurologiczną lub inną.

Po zakończonym badaniu logopeda określa rodzaj dysfunkcji, wyznacza kierunki niezbędnej pomocy oraz opracowuje program terapeutyczny.

Jak wygląda terapia logopedyczna?

Terapia logopedyczna dostosowana jest indywidualnie do potrzeb dziecka i zależy od postawionej diagnozy. Prowadzona jest wyłącznie w obecności rodzica, który aktywnie uczestniczy w zajęciach.